Βρισκόμαστε στα μέσα της δεκαετίας του ’50, στην μεταπολεμική Βιέννη, με το πρόσφατο παρελθόν ακόμα να βαραίνει.

Η Λουτσία (Σαρλότ Ράμπλινγκ), σύζυγος επιτυχημένου διευθυντή ορχήστρας και παλιά κρατούμενη σε ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, καταλύει σε ένα κλασσικό μπαρόκ βιεννέζικο ξενοδοχείο.

Εκεί, θυρωρός στη νυχτερινή βάρδια είναι ο μεσόκοπος, χαμηλών τόνων Μαξ (Ντερκ Μπόγκαρτ). Ο Μαξ, κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας των Ναζί, υπηρέτησε ως υψηλόβαθμος αξιωματικός στον Γερμανικό στρατό, όντας ένας από τους βασανιστές στο ίδιο στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου βρέθηκε η Λουτσία, αναπτύσσοντας μαζί της μια ιδιαίτερη σεξουαλική σαδομαζοχιστική σχέση.

Οι δυο τους, θα ξαναζήσουν ως το τέλος τη σχέση τους, με τους ρόλους θύτη και θύματος να εναλλάσσονται. Όμως, οι φίλοι του Μαξ, παλιοί ναζί, θορυβούνται από το ξύπνημα των παλιών αναμνήσεων, η αντίδρασή τους θα δώσει το οριστικό τέλος στην ιστορία των εραστών.

H ταινία της Λιλιάνα Καβάνι "Ο θυρωρός της Νύχτας" (1974) μαζί με τους "Καταραμένους" του Λουκίνο Βισκόντι, είναι οι πρώτες ταινίες που ασχολήθηκαν με την σεξουαλική – σαδομαζοχιστική διάσταση του ναζισμού, εισάγοντας τα σύμβολά του στην ερωτική σκηνογραφία του σύγχρονου σινεμά (και όχι μόνον). Πρόκειται για μία από τις πιο αμφιλεγόμενες ταινίες όλων των εποχών, η μεγάλη επιτυχία της οποίας καθιέρωσε τη σαγηνευτική, 28χρονη τότε, Σαρλότ Ράμπλινγκ ως σύμβολο του σεξ και την εκτόξευσε στην πρώτη γραμμή των κινηματογραφικών σταρ.