Το moulin rouge είναι από τις πιο -για να μη πω Η πιο- καθηλωτικές ταινίες που έχω δει ποτέ. Η εκτέλεση στα πάντα είναι αριστουργηματική, μέχρι και η colder-than-ice Κίντμαν είναι συμπαθητική, η μουσική συγκλονιστική και το παιχνίδι με τα τραγούδια τόσο ευφυές που κάνει ένα μιούζικαλ να γίνεται η αγαπημένη μου ταινία, παρόλο που μισώ τα μιουζικαλ! Ακόμη και οι πιο παραμυθένιες σκηνές- μπλε ουρανός που λαμπυρίζει, το φεγγάρι τραγουδάει την κορώνα στο Your song και το ζευγάρι αγκαλιάζεται πάνω σ' ένα σύννεφο- είναι τόσο συναρπαστικές που πιο πολύ μοιάζουν με όνειρο παρά με παραμύθι...
Respect στο Buz Luhrmann...